Beschrijving
Het Marais Poitevin is een gebied dat volledig door de mens is gevormd. Al meer dan 1000 jaar steekt de mens veel energie en verbluffend vernuft in waterbeheer. Het begon allemaal in de Middeleeuwen met de monniken. Daarna, in de 17e eeuw, zorgden grote werken ervoor dat het water gekanaliseerd en op lange termijn beheerd kon worden. Het zijn deze grote werken die je zult ontdekken in het drooggelegde moerasgebied. In 1602 begon Champagné-les-Marais met de aanleg van kwelders. Het waterpeil werd streng gecontroleerd om dit "witte goud" te oogsten. Het zout werd gebruikt voor de bevoorrading van de stad Poitiers, de kruidenierswinkels in Marans en Luçon en de boerderijen voor het zouten van varkens en boter. Deze zoutmoerassen bleven in bedrijf tot 1931. Er zijn nog maar weinig zichtbare sporen over van deze zorgvuldig onderhouden gebieden. In de meeste gevallen zijn er alleen nog laaggelegen gebieden over die bekend staan als "marais-gâts". De zoutwinning speelde echter een belangrijke rol in de economie van het moeras. Al sinds de Gallische tijd wordt er zout geproduceerd rond de Golfe des Pictons.